Przyszło mi żyć w ciekawych czasach, powiedziałbym nawet, że tak ciekawych chyba nie przewidzieli sami twórcy owych.
Wreszcie odłożyłem na bok opasłe księgi z zapiskami historii; poddałem się – nie będę już w nich szperał w celu docieknięcia prawdy historycznej, która by mi czarno na białym pokazała, kiedy, a raczej jak dawno temu był ostatni okres nieciekawych czasów.
W wertowaniu kart historii, w przeczesywaniu rodów i losów ludzkich od pierwszych wodzów, po ostatnich królów, od pierwszych sekretarzy po dzień dzisiejszy, towarzyszyła mi jedynie ona – wiedza spisana, jak domniemam w celach ustalenia i utrwalanie prawdy historycznej obiektywnie oddającej to co się wydarzyło naprawdę i dlaczego stało się tak, a nie inaczej. Obok niej (wiedzy) przysiadły smutek i samotność. Powiadają, że smutek to stan ducha. Jeśli tak, to pierwszy wypełnił ten drugi do pełna tak bardzo, że nie przycupnie tam już nawet nadzieja.
Podróżując po kartach historii dowiedziałem się, że prawd historycznych jest więcej aniżeli się spodziewałem. Dotarłem do miejsc i ludzi, którzy strzegli jedynej prawdy za wszelką cenę nawet kosztem wywoływania wojen, rewolucji, zamachów stanu i ataków terrorystycznych.
Jedną narrację zamieniali w drugą, kiedy tylko tak zdecydowali „strażnicy prawa i porządku” skryci za niewidzialną kotarą oddzielającą ich od reszty.
Jedynym odkryciem, które mnie zaskoczyło był niezaprzeczalny fakt istnienia ciekawych czasów od zarania cywilizacji.
Teraz, kiedy już wiem dlaczego dzieje się tak a nie inaczej łatwiej pogodzić się z faktem upadku cywilizacji łacińskiej. Trudne warunki panujące na pustynnych piaskach i w skalistych górach powodują, że kozy stają się rarytasem, na który nie stać licznych śniadych kawalerów nabuzowanych hormonami; zostali (nie za sprawą Boga – sprawdziłem to) wyposażeni w smartfony z nierwącym się Internetem, na którym ich przywódca duchowy instruuje ich, jak mają postępować zanim dostąpią zaszczytu posiąść obiecane niebiańskie dziewice: w celach, instruktażu rzecz jasna, podsyła na ich wypasione komórki filmiki, co i jak należy robić z „grzesznicą” obcej im religii, to dlatego, aby nie dziwili się za bardzo, że nasze łacińskie „kozy” wyglądają zupełnie inaczej od tych, z którymi do tej pory mieli przyjemność.
W tych podróżach dotarłem również do boskiego planu stworzenia, z którego jednoznacznie wynika, że życie na Ziemi było możliwe za sprawą dwóch odmiennych płci – nie inaczej.
Usiadłem zdruzgotany tym faktem. Dzieło, które dotąd podziwiałem ma wiele wad, a sam jego Twórca – Bóg okazał się być małostkowy, a na dodatek jest: rasistą, ksenofobem i nietolerancyjnym męskim szowinistą. Co mogą poświadczyć: Senyszyn, Palikot i reprezentanci błędu genetycznego (LGBT) konkurujący niejako z kozi synami w smakowaniu przyjemności. Na domiar wszystkiego do tego paradnego koszyka dołączają szeroką falą ci w sutannach, którzy wzięli się za sprawę nauczenia głosu Pana od strony dupy…
Smuci mnie prawowitość potomków Seta i jednocześnie nurtuje pytanie, czy dzieci Abla, gdyby go Kain nie zabił, byliby w stanie zbudować świat bez przekleństwa „Obyś żył w ciekawych czasach.”
Przekleństwo owe nie pochodzi ani od Chińczyków ani nie jest klątwą żydowską. Konfucjusz nic na ten temat nie wspomniał choćby słowem, a hebrajczykom wierzyć trzeba z zachowaniem szczególnej ostrożności, jak w ruchu miejskim pożyczonym – nie od Żyda – samochodem. Prawdę o Bogu, w szerszym pojęciu, zawłaszczyła literatura rabiniczna – jej przedstawiciele są Strażnikami tak Czasu jak i Prawdy.
„Omyłki genetyczne nie stwarzają niczego dobrego, jedynie zniekształcają porządek, który istniał na początku. Fakt ten poddaje w wątpliwość założenia ewolucjonistyczne, natomiast zgadza się z Biblią. Słowo Boże mówi, że Bóg stworzył doskonałego człowieka, ale człowiek wybrał grzech, a z nim stopniową degenerację.”
Świat, z dnia na dzień, coraz bardziej przypomina Wieżę Babel.
